Test: BMW M5

Eindelijk nog eens een topmotor

Het heeft even geduurd voor we de filosofie van de nieuwe BMW M5 begrepen. Eens we hem doorhadden, wilden we hem eigenlijk niet meer loslaten.

Gallerij

Zelden, bijna nooit, slaagt een auto er in zich tijdens een testperiode van zijn eerste indruk te ontdoen. Meestal slijp je de mening nog wat bij, of komen er nog enkele details bij. Maar het echte gevoel, dat overvalt je van bij de eerste meters achter het stuur. En het is niet goed in de BMW M5.

Onweer

Nee, we hebben het er niet mee. Ja, de M5 klinkt bijzonder leuk bij de opstart, met een diepe grol die na een tijdje gaat liggen. Als een onweer dat is overgewaaid. Met 600 pk en 750 Nm onder de voet zijn de verwachtingen natuurlijk hooggespannen. Maar het eerste gevoel dat ons bekruipt, is dat van teleurstelling. In de comfort-stand is de nieuwe BMW M5 overdreven zacht en wiegt hij over het wegdek. In de sportstand daarentegen schakelt de demping meteen over op staalhard. Wat maakt dat je eigenlijk veel te veel met de knopjes van motorsturing, versnellingsbak en ophanging in de weer bent.

Hij weegt ook bijna twee ton – zonder opties mee te rekenen – en dat voel je wanneer je met een stevig ritme aan de bocht komt. Er moet veel snelheid worden afgebouwd. Weet je nog hoe lovend we waren over de lichte en dartele M140i onlangs? Wel, naar dat gevoel blijf je hier vruchteloos zoeken.

Compromis

Doorgaans stopt het verhaal dan. Dit is een auto waar 119.900 euro – basistarief – voor vraagt. Dan horen compromissen bij de klant er niet bij. Maar kijk, op een lange verplaatsing naar de Ardennen volgt dan toch plots de klik. Het is een kwestie van de juiste setting te vinden, in ons geval de sportstand die de motor snel doet reageren in combinatie met de comfortstand voor de ophanging, en de snelle schakelrespons voor de achttrapsautomaat.

In tegenstelling tot de E60-generatie M5 waarvan de V10 gewoonweg ‘too much’ was voor de openbare weg, ontdek je met deze turbo V8 dat er zich verschillende rijstijlen aandienen. En dat hij in een flits van karakter kan veranderen. Zo slaag je erin van perfect rustig te cruisen, om dan plots een fijne bocht te zien. Mooi insturen, voet op het gas en de M5 knalt weg als een raket die in een baan om de Aarde wordt gebracht. Waarna je vervolgens weer braaf de letter van de wet volgt. Op een rustige dag op de snelweg is de 4,4-liter overigens al tevreden met 11,3 l/100 km, wat best meevalt.

Karakterwissels

Verliefd zijn we niet geworden, maar we vinden deze generatie M5 wel een verbetering ten opzichte van zijn voorganger. Dat was met de introductie van de vierwielaandrijving nochtans geen evidentie. De echte meerwaarde zien we daar nog niet van in, vooral omdat ze het gewicht veel hoger brengt. Wij hebben onze M’s toch graag iets puurder, en dus lichter. De motor daarentegen is echt een pareltje, die in tegenstellig tot veel turbomotoren graag richting hoge toeren gaat en levendig aanvoelt over het hele toerentalbereik. Hij knalt naar 100 km/u in 3,4 seconden, voor een top die op 250 km/u beperkt is. Tegen meerprijs kan je daar 305 km/u van maken. Maar het is vooral in die plotse karakterwissels dat hij het verschil maakt. Van dokter Jekyll naar mister Hyde met een eenvoudige druk van je rechtervoet.