Auto’s als deze komen niet vaak te koop. Deze GT40 met startnummer 5 maakt deel uit van de autosportgeschiedenis. In 1966 had Ford eindelijk zijn wraak beet op Ferrari. Na de mislukte overname van Ferrari besloot Henry Ford II Enzo Ferrari te pakken waar het pijn deed: op het circuit. Maar die oefening liep niet meteen van een leien dakje. In 1964 moeten de GT40’s opgeven en wint Ferrari, in 1965 is de strijd tussen Ford en Ferrari zo hevig dat ze elkaar in de vernieling rijden… en wint een privé-Ferrari.
1-2-3
Ford lost het op zijn manier op: meer auto’s, en meer pk. In de Ford GT40 MKII groeit de V8 tot 7 liter. 1966 is dan eindelijk het jaar waarin Ford raak schiet. Nadat Ford Ferrari op de knieën heeft gekregen, bollen de GT40’s in formatie naar de finish. Het hele podium is voor Ford, met deze Holman & Moody Racing nummer 5 op de derde plaats. Jawel, de auto achteraan op de iconische finishfoto. Hij werd bestuurd door Ronnie Bucknum en Dick Hutcherson.
Automatische versnellingsbak
Chassis P/1016 heeft nog meer bijzonderheden. Voor Le Mans was hij in 1965 afgevaardigd naar de 24 Uren van Daytona met een experimentele automatische versnellingsbak. Hij moest opgeven toen de bak het begaf. In Le Mans reed hij met gewone versnellingsbak. Ook in 1967 racete hij nog, om vervolgens in privé-collecties te verdwijnen. Zijn huidige Zwitserse eigenaar liet de opvallende gouden en ‘day-glo’ GT40 nog geregeld uit, onder meer tijdens Le Mans Classic. De auto is gerestaureerd.
14 miljoen euro
Racegeschiedenis als dit passeert slechts hoogst zelden op een veiling. RM Sotheby’s verwacht dan ook dat deze GT40 9 tot 14 miljoen euro zal opbrengen… wat nog steeds heel wat minder is dan de meest beroemde race-Ferrari’s halen op veilingen. Een blauwe ovaal is ook zoveel jaren na datum blijkbaar nog steeds niet hetzelfde als een steigerend paard.
